İlçeye inen toprak yolumuz. Virajı dönünce yokuş aşağı iniliyor. Zor değil bana göre bu yolu gitmek. Topu topu hızlı adımlarla 20 dk. gidiyorum. Az sonra da bu yoldan geçip ilçeye, ordan da şehre gideceğim. Ama bugün sis var, biraz korkuyorum açıkçası.
Yürüyüş için ideal. Bu aralar yürümeye gayret etsekte arkadaşla, iki gündür sisten çıkamıyoruz. Malum, şurda yaza ne kaldı, fazla kilolardan kurtulmak gerek.
Bu yürüyüş yolunu bir daha nerde bulurum bilmem. Hele birde baharda açan orman gülleriyle süslendi miii, Newbahar yürümekten büyük keyif alır.
Belki Rafi de gelir benimle. O yanımda olursa pek korkacağımı sanmıyorum. Bu aralar onunda canı sıkkın. Köpeklerin çiftleşme zamanı olduğu için uzaklara gidiyor ve başka köpekler tarafından yaralanıyor. Eskisi gibi tadı yok Rafi'nin...
Ara sıra koyun sürüleri geçer. Pek az insan uğrar buralara. Kışın domuzlar çöplerimizi eşelemeye gelir, ilçe halkı domuz avına çıkar.
Doyamadığım bir manzarası var buraların. Hep tadı damağımda kalacak dediğim cinsten. Her türlü hava olayına şahit oluyor insan. Heleki sise bayılıyorum.
Baharda pek çok kez gökkuşağı görmek mümkün. Öyle bir çıkar ki, şu gördüğünüz sisin yerini alır ebem kuşağı. Ömrünüzde hiç görmediğiniz kadar canlı renkleri vardır. Uzansanız tutuverecek gibi...
Seviyorum buraları, tüm yalnızlığıma, kasvetime, bomboş geçen günlerime rağmen seviyorum.