İlçeye inen toprak yolumuz. Virajı dönünce yokuş aşağı iniliyor. Zor değil bana göre bu yolu gitmek. Topu topu hızlı adımlarla 20 dk. gidiyorum. Az sonra da bu yoldan geçip ilçeye, ordan da şehre gideceğim. Ama bugün sis var, biraz korkuyorum açıkçası.
Yürüyüş için ideal. Bu aralar yürümeye gayret etsekte arkadaşla, iki gündür sisten çıkamıyoruz. Malum, şurda yaza ne kaldı, fazla kilolardan kurtulmak gerek.
Bu yürüyüş yolunu bir daha nerde bulurum bilmem. Hele birde baharda açan orman gülleriyle süslendi miii, Newbahar yürümekten büyük keyif alır.
Belki Rafi de gelir benimle. O yanımda olursa pek korkacağımı sanmıyorum. Bu aralar onunda canı sıkkın. Köpeklerin çiftleşme zamanı olduğu için uzaklara gidiyor ve başka köpekler tarafından yaralanıyor. Eskisi gibi tadı yok Rafi'nin...
Ara sıra koyun sürüleri geçer. Pek az insan uğrar buralara. Kışın domuzlar çöplerimizi eşelemeye gelir, ilçe halkı domuz avına çıkar.
Doyamadığım bir manzarası var buraların. Hep tadı damağımda kalacak dediğim cinsten. Her türlü hava olayına şahit oluyor insan. Heleki sise bayılıyorum.
Baharda pek çok kez gökkuşağı görmek mümkün. Öyle bir çıkar ki, şu gördüğünüz sisin yerini alır ebem kuşağı. Ömrünüzde hiç görmediğiniz kadar canlı renkleri vardır. Uzansanız tutuverecek gibi...
Seviyorum buraları, tüm yalnızlığıma, kasvetime, bomboş geçen günlerime rağmen seviyorum.
Sayın Newbahar,
YanıtlaSilÖyle güzel kareler koyup akıcı bir dillede anlatılıp süslendikten sonra kim sevmez o yöreleri. İmrendim vallahi hele o ebem kuşağıbıb bulunduğu kare manen dinginlik yaratacak bir resim.
Hepsi biribirinden enfes resimler.
Paylaşım için teşekkür ediyorum. Elinize sağlık.
Sevgi ve saygılarımla
ne güzel yerlermiş buralkar orda olmak istedim bizim buralarda bırakın yürüş yapmayı, adım atacak yer yok Kiloları sormayın yapıştı kaldı gitmek bilmiyor. :) AYrıca blogunu yorumlarınızla şereflendirdiğiniz için ayrıca teşekkür ederim
YanıtlaSilResimler cümlelere ne kadar da yakışmış...
YanıtlaSilİlk görüntü köyü hatırlattı bana.Her gün gördüğüm o yolu:)
O deniz gibi sis tabakası ve gökkuşağı çok güzeldi,insanın bunları hep bir arada yaşayacağı yer ne kadar az aslında.
YanıtlaSilHayatın değişik tadlarını yaşıyoruz,bazen hüzünlü etkiler bıraksada üzerimizde yinede keyif alabilmek çok güzel bir duygu.
Evet video da çok etkileyici,ders çıkarmalı insan,o kadar çok şeyi ıskalıyoruz'ki hayat da insanın geriye dönme şansı olmuyor işte.
Güzellikler diliyorum,huzur ve mutluluk içinde.
Saygılar sevgiler.
Seni bunca yıl hep gönlümün içinde yaşattığım canlı tuttuğum hatırasına saygı duyduğum ÇALIKUŞUna benzettim birden..
YanıtlaSilVe onun ruhunun sende yaşadığını farkettim sevgili newbahar..
Sislerin hep doğada kalmasını ve ruhuna inmemesini diliyorum.
Keşke o sisli dağlarda ben de olsaydım, toprak yolunda yalın ayak yürüyüp yağan yağmurunda sırılsıklam ıslansaydım sonra gökkuşağının renklerini fırçamla yüreğime akıtsaydım. Ah Newbahar'ım kaçasım var şu koca şehirden...
YanıtlaSilFotoğraflarınla yazın adeta insanı çekip alıyor ve bir yudum nefes sunuyor.
Sevgiyle ve hep mutlu kal canım.
Yazı fondaki müzik ve doyumsuz fotoğraflar. Mis gibi doğa kokusu doldu içime. Ruhum doydu blogunuzda.Teşekkürler
YanıtlaSilSevgiler
2 gün önce geldim, yazdım yazdım, uçtu:(( Tarayıcımda bir sorun vardı. Neyse, yine deniyorum bakalım. Umarım bu sefer bir sorun çıkmaz...
YanıtlaSilManzaranız çok güzelmiş gerçekten. Gökkuşağı, sis vs. seyretmeye doyum olmaz... Şehir merkezi dışında yaşayanlar, zaman zaman sıkılıp şehir ortamını özlerken, şehir içinde (özellikle de büyük şehirlerde) yaşayanlar da kırlara açılıp doğayla bütünleşmeye can atıyorlar. Örneğin ben... Beni götürüp şehir dışında sessiz sakin bir yere kedi yavrusu gibi atsalar, uzun bir süre buraya dönmem herhalde:) Oh, ne güzel, kafamı dinlerim. Etrafımda kalabalık olmasın, dır dır- vır vır- problemler falan... Trafik yok, gürültü yok, sadece kuş cıvıltıları olsun. Bir süre sonra sıkılacağımı söylersin mutlaka, biliyorum ama şu an sıkılmazmışım gibi geliyor, ruhan yorgun olduğumdan herhalde...
İki şey'i de seyrettim. Oradaki bütün sözlerin altına imzamı atasım geldi. Ne kadar doğru söylemişler, değil mi?..
Sevgiler Bahar...
Bloğuma yaptığınız ziyaret ve yorumunuz için çok teşekkür ederim. Keşke kefillik olsaydı. Ben, borçları bile meçhul olan bir limited şirketin ana hissesini teslim almıştım.
YanıtlaSilHarika manzaralar.Buyolda yürünmezmi.Rafi gibi bir de arkadaş olduktan sonra ne gam.Kulakta da bie anadolu müziği varsa.Sanat eseri gibi bir yaşam.Sanki,bir yağlıboya tablonun içine doğru yolculuk yapıyormuşçasına.Daha ne istenir.Fazlası ancak yüreklerde bulunur.
YanıtlaSilSevgiler.