Uyuyorsun...
Gecenin karanlığına yumuyorsun gözlerini
Az sonra açılacak kapıdan,
Doğacak düşlerin.
Bir bilmeceye dolanacak dilin,
Koşacaksın belki bilinmeyene doğru
Bildiğini sanarak!
Vardığın ben olacağım...
Ya da ömründe görmediğin bir cemal.
Ansızın kaybolurken yanımdan,
Geride kalan beni düşünmeden gideceksin,
Veya yanında yeni bir dost hayaliyle,
Varmayı hayal etmediğin yerde biteceksin.
Sevmediğin dalgalar karşılayacak seni,
Bir gemi güvertesinde savrulacak saçların.
Bazen bataklığa saplanmış ayakların
Çıkmaya çalıştıkça, batacaksın.
Öyle anlar gelecek ki,
Zaman ve mekanın sonsuzluğunda
Yıllar öncesine veya yıllar sonrasına
Işık hızıyla göçecek ruhun.
Sen!...
Sen olmayacaksın...
Bir derin ızdıraba gark etmiş gönlüne
Sitem ederek, uyanacaksın.
newbahar
Harika!..Hele son dizeler çok güzeldi :) ablacığım susmayasın emi,muhabbetle..
YanıtlaSilher zamanki gibi yine harika dizeler dökülüyor kaleminden...
YanıtlaSilemeğine sağlık...
Aniden oluşan bir durumdan dolayı bilgisayar ortamı olmayan bir yerde olmak zorunda kalmam nedeniyle, sizlerden özür diler, selam ve saygılarımı sunarım.
YanıtlaSilGörüşmek üzere...
:) geçen seferki mumlar daha güzeldi Bahar Abla profil bilgilerinin altında olan..İnce ayrıntı!..
YanıtlaSilUzun bir uykudan gelip, gene sonsuz uykuya dalacaksak; kısacık yaşamda neden uyunur ki?
YanıtlaSil"Bir derin ızdıraba gark etmiş gönlüne
Sitem ederek, uyanacaksın."
Güzel şiire yakışan etkili bir final.
Kutluyorum.
Çok güzel bir çalışma. Tebrik ederim!
YanıtlaSil