.

NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE&HER TÜRK ASKER DOĞAR

12 Ağustos 2012 Pazar

HER ŞEY BİZ GİBİ GÜZEL OLSA!

      Nihayet yeni şehrime, yeni evime yerleştim. Göl kenarında muhteşem bir ilçe bana göre Beyşehir. Canözüm yanımda, çocuklarım yanımda...
Kontes ve Karamel yanımda değil.
Onlarla olamayacak bu yeni hayatımda çok özlüyorum. Öyle çok özlüyorum ki aklımdan çıkmıyorlar ve zaman zaman ağlıyorum. Bazen onları hiç göremeyeceğimi düşününce delirecek gibi oluyorum.

      Pazartesi Denizli'den eşyaları yüklediğim vakit konu komşu hepsi beni uğurladı. Vedaları hiç sevmem ama bir kaçının ağlaması da beni duygulandırdı. Az kalsın bende ağlıyordum.

Niye ağlayayım ki! Canözüm sağ salim döndü ve artık hep beraber yeni bir hayata başlayacaktık. İki sene anne ve babama bu kadar çok yakın olmuşken ilk defa onları geride bırakmak koydu.
Upuzun iki sene! gecesi gündüzü olmayan...
Sanki bir film izlemişim, sanki ben yaşamadım, sanki iki sene yitip gitti birden.

Halen Dereciğin izleri var. Telefonlar susmuyor, sohbetlerimizin çoğu Derecik ve sürüp giden çatışmalar, şehit olan dostlar...

Uykularım hala düzene girmedi. Hep yalnız yatıyorum sanıyorum, sabah güneş yenice doğmuşken gözlerim açılıyor ve Canözüm yanımda...

Ben aslında her sabah mutluluktan ağlıyorum.

Canözüm pazartesi göreve başlıyor. Sonrasında geride kalan yaz tatili için kendime ve çocuklara yeni uğraşlar edinmeliyim acilen. Sabah yürüyüşleri, akşamüstü şehir turları... Sonrasında muhakkak ihmal edilen kitaplar okunmalı. Ne yazık ne acı bir kayıp benim için.

Bir ara doktora gitmeliyim. Bu halsizlik, bu uyuşmalar, bu başağrısı, bu uyku halleri, isteksizlik pek hayra alamet değil. Eeee genç değiliz artık çıkacak ordan burdan hastalıklar değil mi?

Kendimce teşhisimi koyuyorum bu arada: kansızlık veya guatr

Bugün bir uyku bastı ki sormayın, gözlerim kendiliğinden kapanıverdi henüz uyanalı 3-4 saat olmuşken. Sonrasında karman çorman rüyalar, ara ara uyanmalar ve kesin uyanmaya karar verdiğimde saat 18.00

İşlerim bitti ve tam anlamıyla yerleştim ya TEMBEL NEWBAHAR