Küçüktük, henüz okula dahi gitmiyorduk. Babam Hürriyet gazetesinin verdiği araba kuponlarını biriktirirdi.
Babaannem her gittiğimizde ''babana araba çıkınca, bizi şehre götürür'' derdi
Ne bize araba çıktı, nede çıkanı gördüm. Kime çıkardı ki o 80 li yıllarda arabalar?
O zamanlar çok zor muydu araba sahibi olmak bilmem ki! Çift maaş, her ay başı alınan altınlar, ve altınların birikimiyle alınmış elden düşme bi renault steyşın anca ben 4. sınıftayken alınabildi.
Gece gece nerden mi aklıma geldi bu? Bugün çocukları okula bırakırken yanımdan geçen arabalar okulun öğretmenlerine aitti. Hatta bayan öğretmenler altlarında modelli arabalarla geldiler.
Bayanların trafiğe çıkması hep hoşuma gitmiştir ama bir yandanda düşündüm ya artık arabalar çok ucuz, yada o arabayı alacak güçte vatandaş.
Benim öğretmen babacığım araba kuponlarına talim etti yıllarca, bir umut dedi belkide!
Emekli olalı yıllar oldu ama şimdi de altında külüstür bi lada samara var. (Resimdeki arabadan daha kötü:)
Adamın hevesi kaçtı zahir!
Benimde hevesim yok. Babam arabamızı ilk aldığı zamanlar illaki bende kullanacam diye direksiyona geçerdim. Ova yolunda azda olsa babam arabayı bana verirdi.
Şimdi ne araba kullanmaya, ne de son model arabaya hevesim var.
Altı üstü dört teker, sen nereye istersen o çeker.
muhabbetle
Newbahar'cığım o yıllar gerçekten zordu araba sahibi olmak.İki maaşdan birini ona yatırmak demekti.İki ,üç yıl belki tek maaşla evi geçindirmek demekti bir memurun araba sahibi olması .Şimdi de çok ucuz değil ama var bir keramet, modelli arabalar vızır vızır heryerde bol olduğuna göre...
YanıtlaSilhatırlıyorum da ben çok küçükken insanlar arabalarını satıp üzerine az bir şey daha ekleyip ev alırlardı.araba büyük bir lükstü...şimdi ise araba sanki bir gereklilik.ve dediğin gibi herkesin var arabası hatta bir tane değil iki tane...
YanıtlaSilNewbaharcığım bizim de 1974 model turuncu renkli 124 Murat'ımız vardı.Öyle severdik ki! Bi abim bir ben bir de Murat :)) Diş izlerim dururdu üzerinde. Nerelere gitmedik onunla. Akdeniz turuna çıkmıştık.Babam arabasını hiç değiştiremedi, yenileyemedi.Yıl 2005 te ahretlik arkadaşına hibe ettiğini öğrendiğimde yataklara attım kendimi.Öyle ağladım öyle ağladım ki. Çok içerlemiştim bize sormadan böyle birşeyi yaptığı için. Ne mercedes ne de başka bir marka benim Murat 124 ün yerini dolduramaz kalbimde..
YanıtlaSilSEvgilerle Newbaharcığım. Oğulcuklarını öpüyorum.
O Gazete kuponlarında biz neler aldık bir bilsen. cep telefonu, küçük ekran tv. yemek takımı, vitrin takımı :)
YanıtlaSilAyy aklıma neler geldi ya Ne biriktirirdik annemle beraber. bir araba almamışız aman dediğin gibi oda eksik olsun. Sağlık olsunda önemli olan o.
Çok güzel bir posttu doğrusu.
esen kal canım
Merhabalar, Newbahar,
YanıtlaSilBen de sizin gibi hep şunu merak ediyorum. O zamanlar arabanın üretimi mi kıttı da, herkes alamıyordu, yoksa, araba almaya güçleri mi yetmiyordu?
Şimdi durumumuz nasıl da, herkesin bir arabası oldu?
1973 yılında Almanya'dan aldığım sürücü belgemi bir türlü bir araba ile evlendirmek nasip olmadı. Bundan sonra da olmasın. Zaten şoförlüğü hiç sevmezdim. Biraz ilgi duysaydım ne eder eder bir araba sahibi olurdum. Ama iyi ki de olmamışım. Herkesin bir arabası varsa, benim binlerce arabam var!!!
Bu güzel paylaşımınız için kaleminize, emeğinize ve yüreğinize sağlıklar dilerim.
Sevgili nevbahar sistem herkesi koayca araba sahibi yapıyor çünkü vatandaş arabaya binebilmek için bütün hayati ihtiyaçlarından vazgeçiyor vatandaş her arabaya bindiğinde para
YanıtlaSilpetröl üzerinden sistemin sahiplerinin cebine gidiyor.bu yüzden petrolün küresel ısınmanın tek nedeni olduğu gizleniyor,bu yüzden ozonu inekler deliyor diye açıklamalar yapılıyor ama hangi inekler?
insanlarda bir tatminsizlik var ... doymuyoruz hep daha fazlasını istiyoruz... çok çabuk ulaşiyoruz isteklerimize ozamanlarda daha bir kıymetliydi her şey ....sevgiyle kalın...
YanıtlaSilKimi isteklerine bir ömür uğraş veriyor ulaşamıyor. Kimi de daha doğarken her konuda şanslı doğuyor. Allah sağlık versin dünya malı dünyada kalıyor. Önemli olan elimizdekilerle mutlu olmak.
YanıtlaSilSevgiler canım.