.

NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE&HER TÜRK ASKER DOĞAR

25 Aralık 2010 Cumartesi

SARI ÇOCUKLUĞUM


Sapsarı, içi boş, plastik bir ördekti çocukluğumun kanat takıp uçamayan oyuncağı...
Hep durgun sularında yüzdürürdüm ömrümün. Yağmur göllerinde çamura bürünür, kirler süzülürdü suskun gagasından...
Sapsarı, ele avuca sığan bir oyuncak ördek!...
Üşenmez, sayılı bir kaç oyuncak arasından seçerdim. Hemen belli ederdi kendini. Yine üşenmez dönemeci çok olan merdivenlerden hoplaya hoplaya inerdik beraber.
O iki koca ceviz ağacının aşkının şahidiydik ikimiz. İkimizde sonbaharın getirdiği tüm yağmurlara eyvallah ederdik.
Yağmur değerdi üşümüş bedenime, onun bomboş yüreğine...
Sapsarıydı!...

Sarı, makina örgüsü bir ceketim vardı. İmamın karısı örgü makinası alınca moda olmuştu şimdinin el örgüsünden daha desenli, daha renkli hırkaları...
Sarı ördek ve sarı ceketim!...
Çocukluk günlerimin en sarı anıları.
Sapsarı, saman sarısı saçları vardı arkadaşımın. Taramaya üşendiği saçlarını rüzgar tarardı yağmurla tavlayarak!
Mosmor ceketinin yarı tırtık cebindeydi her daim elleri, ellerinde tutardı hiç doğmayacak hayalleri!...
Renkli gözleri vardı sarı saçlarına eşlik eden. Sıradışı çillerle dolu tenindeydi tüm kederler.
Sanki, sanki...
Sanki her kederine bir ben zımbalamıştı hayat.
Ve her müzik dersinde bana göre rengi sarı olan bir türkü tuttururdu...
''evreşe yolları dar, daaaarrr!
Bana bakma benim yarim var''
Bu türküyü sarı radyomuzun çaldığını hatırlıyorum. Büyük ihtimal onun kulağınada radyodan çalınmıştı. Yabancı gelmeyen ve aslında Evreşe'nin neresi olduğunu bilmediğimiz topraklarda çocukluk adımlarımızın izi kalmıştı.
Belki süretini hiç tahmin bile edemediğimiz yarin hayalide...

Sarı ördek biz büyüdükçe küçüldü, küçüldü, kayboldu. Sapsarı ceketimin modası hiç geçmeyen havası puslu bir sonbahar söküldü. Söküntü iplerden uzunca bir yol/luk yapıldı sonunu hiç görmediğim, gitmediğim yollar aşkına...
Saman sarısı saçlarına tarak değdirmeyen kız! Sonu meçhul bir anıdan ibaret kaldı ve aklımda teninde ki benleriyle...
Ve, ne vakit evreşe yolları dar gelse bana anımsarım. Ve yanlış hatırlamıyorsam kızın adı Eşe'ydi sanırım.

                                                        Newbahar



8 yorum:

  1. En sevdiğim yazılar arasında bu yazın...
    Ne kadar güzel anlatmışsın,paylaşmışsın...
    Şimdi Dünya ne renk ablacık??

    YanıtlaSil
  2. Nedense "Sarı"yı hep Sonbahar ile özdeşleştiriyorum belleğimde. Hep Sarı Sonbahar demek istiyorum. Ama bu yazıdan sonra "Sarı Çocukluk" benzetmesi de çok hoşuma gitti. Hele ki biz büyüdükçe ördek küçüldü kısmı. Çocukken herşey gözümüze ne denli büyük görünürdü, biz büyüdükçe herşey de küçülmeye başladı.
    Sarı ve sıcak bir anlatımdı.

    YanıtlaSil
  3. Hani büyükler derdi ki.... diye başlayan cümleler vardı.. Eskiler derdi ki...diye anlatılan.. Şimdi artık bu tip cümleler kurarken gülmem geliyor hani benden eskisi kalmadı diye!!! :)) Ama yine de söylemeliyim..
    eskiler derdi ki... SARI SAHİBİNİ ÖVER... Yani sarının yakışmadığı insan tipi yoktur..
    Bir de benim sarışın maviş afetimi düşünecek olursam eğer... dünyanın en güzel rengi!!
    Anlatım dilin çok hoşuma gidiyor newbahar..

    YanıtlaSil
  4. tek kelime harika bahar... tüm ailenin yeni yılın kutlar sağlık mutluluk dolu yeni bir yıl dilerim....

    YanıtlaSil
  5. Benim de sapsarı saçlı yakın bir arkadaşım vardı. Üstelik bizim sınıfta "Evreşe yolları dar"ı oynayarak söyleyen bir kız da vardı. Adı da Aynur'du hatta. Bizim sınıftaydı ama bizden bir-iki yaş daha büyüktü. Bunları anımsattı bana yazdıkların... İki koca ceviz ağacından başka bir yazında da bahsetmiştin. Anılarında çok yer etmişler belli ki...

    Gelmişken yeni yılını kutlamak istiyorum Newbahar. 2011'de iyi ve güzel olan her ne varsa seninle olsun. Sevgiler.

    YanıtlaSil
  6. bana ne hoş şeyler anımsattın...bu yazıyı üçüncü kez aynı hislerle okuyorum.sevgilerle...

    YanıtlaSil
  7. Sevgili baharcım,

    Harika bir yazı bu baharcım...şiir gibi yüreğime dokundu her bir cümlen!..
    ve beni; " Sararmış solmuş yapraklar arasında saklı kalan, kurumuş sarı çiçekleri bulup sarı çocukluğumu bana anımsatırcasına içime işledi..." :)

    2011'e 2 kala:) 2010'un en şahane yazısı olmuş baharcım...yüreğine ve kalemine sağlık...

    Yeni Yılı, sevdiklerinle birlikte, sağlık, huzur ve mutluluk içinde geçirmeni dilerim...

    Sevgilerimle

    YanıtlaSil
  8. Hepimizin yaşamında renklerin çağrıştırdığı özellikler var sanırım.Benim de içinde kırmızı ayakkabı olan unutamadığım bir anım var bloğumda paylaştığım.Sevgiler canım kalemiin çok kuvvetli bana göre..

    YanıtlaSil