.

NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE&HER TÜRK ASKER DOĞAR

12 Aralık 2011 Pazartesi

NEWBAHARCA

     




      Geçen yılbaşında yalnız olmayı seçmiştim. Aslında tüm akrabalar burada iken, anam babam yakınımda iken hepsini başıma toplayıp kalabalık bir yılbaşı akşamı geçirebilirdim.
     Çocuklarımla baş başa geçirmeyi istedim ve küçük bir yalanla milletin bende toplanma hevesini iptal ettim. ''Oğluşun arkadaşları gelecek''
      Bu sene bundan kaçış yok sanırım. Oysa yine benim yılbaşı yalnızlığına ihtiyacım var.
      8 veya 9 yaşlarında iken, saatler tam gece yarısı olmadan deli gibi çarpım tablosunu çalışır, bir kaç problem çözmeden girmezdim yeni yıla. Nasıl girersen öyle olurmuş/muş ya bende matematiğim süper olsun isterdim tüm sene boyunca. Olmayınca olmuyor işte!
     Bir yılbaşında dedem vefat etti. Gurbette olunca yasını dahi tutamadım dedemin. Çoğu yılbaşı akşamı eşimin görevi oldu ve ben hep yalnızdım.
      Büyüdükçe, çocukken eve gelen misafirlerin ve gece yarısı çıkacak dansözün bir etkisi kalmıyor ve anlıyorsun tıpkı bayramlar gibi yılbaşı akşamlarının da çocuklukta kaldığını...
        Geçen yılbaşında ülkemizi kötü günler bekliyor demiştim. Bu seneden daha kötü bir sene geçireceğiz demiştim. Öylede oldu. Kimin işleri yolunda gitti ki? Ülkemizde buna dahil.
     Bu yaşlı senenin en büyük getirisi hasretlik oldu. İlk defa canözümden bu kadar uzun ayrı kaldım. Gönderdiğim şiiri beğenip okumam için alzhemier derneğine davet edildim, okulun şiir dinletisinde bir veli olarak şiirimi okudum ve araya kaynayıp pek çok şiir gönüllü arasında, Şiirsel Düşler adlı şiir antolojisinde şiirlerim yayınlandı. Kitabı okula götürüp kütüphaneye bağışlamam ayrı bir havaydı:)
     Ben bir veliydim, anneydim... Hemde çocuklarıyla ilgili, okulda faal, idare ve öğretmenlerle muhabbeti olan bir veli. Ve çocuklarımın bu sene içinde gösterdikleri başarı paha biçilemez.
       Sıkıntılı günlerin ardından oğluş emeğinin karşılığını aldı ve artık fen lisesi öğrencisi. Ufaklık ise çoktan aştı kendini, her okul çıkışında onunla ilgili övgüler duymak hoşuma gidiyor.
     Bomboş geçen ve canözümsüz geçen koca bir yaz tatili...
Hiç birşey anlamadık, ne Ramazan ayından ne bayramlarından. 
     Bu eskiyen sene Ramazan ayında bana iki tane kedicik hediye etti. Onları çöpten bulduğumda yürüyemiyorlardı ve beslenemiyorlardı. Şimdi evde koşturup, oynuyorlar. Nasıl büyüttüm onları hala şaşıyorum kendime.
     Yeni yıla girince Canözüme kavuşmaya 7 ay kalacak. İnşallah sağ salim döner. Şimdi izne gelmesine 1 ay kaldı. Çocuklarda, bende çok özledik.
      
        Vakitsizlikler içinde vakit öyle hızlı geçiyor ki!

4 yorum:

  1. İnsan denen canlı bize ayrılan zamanın içinde ne güzel koşuşturup, oyalanıyor. Bir de hisler,hislere tutunmuş anılar, özlemler kendini hatırlatmasa; ama olmaz, olamaz insanın düşünen,hatırlayan hücreleri adına.

    YanıtlaSil
  2. Merhabalar Newbahar,

    Mola alarak bir müddet bloglardan uzak kalmıştım. Şimdi tekrar döndüm ama, yavaş yavaş karların eridiğini gördüm. Bu yüce dağın zirvesindeki karın hiç erimeyeceğini düşünmüştüm, oysa yanılmışım.

    Yine Newbaharca duygu ve düşüncelerinizi sarıp sarmalamışınız. Yükünüz ağır. Ama şunu bilin ki, bunlar da gelip geçecektir. Geriye doğru başınızı çevirip baktığınız acısıyla tatlısıyla, her anınız (altını çiziyorum) tatlı bir mazi olarak geçmişinizde yerini alacaktır.

    Selam ve dualarımla birlikte güzeller Güzeli'ne emanet olun.

    YanıtlaSil
  3. Çocukların gelişmelerinde olduğu kadar, eğitimlerinde de annenin büyük bir rolü olduğu düşünceseni ispatladınız.
    Okul aile işbirliği ve hayvan sevgisi konularındaki örnek davranışlarınız da övgüye değer.
    Bu konuları yıl başı anısı, yılbaşı duygu ve düşüncelerinin anlatıldığı bir yazıya sığdırabilme ustalığını gösterdiniz. Başka deyişle şiirlerde olduğu kadar düz yazılarda da başarılı oluyorsunuz. Onun için tebrik ederken başarılarının devamını dilerim.
    Sabahattin Gencal (Emekli öğretmen)

    YanıtlaSil
  4. Aslanlar gibi iki evlat yetiştiriyorsun muhteşem anne, çok şükür. Özledik seni be Newbahar, hele şu kedicikler geldi geleli tamamen bıraktın blog arkadaşlarını. Bir süre ses etmedim ama gel artık, yeni yılda hep ol, çok ol burda.
    Oğlucukları öpüyorum, sevgilerimle...

    YanıtlaSil