.

NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE&HER TÜRK ASKER DOĞAR

1 Haziran 2010 Salı

BİR GÜZEL YÜREKTİR SUNAYIM


Ordunun Dereleri Fon Müziği


       Elinde ki max dondurmayı yalarken beni farketti ve gülümsedi...

''Aaa! güzel ablam, sende mi buralardaydın?''

Oğluyla trafiğe kapalı sokakta, ortasında çiçekler açmış ve etrafı oturulacak şekilde dizayn edilmiş bankta oğluyla oturmuş dondurma yiyordu Sunay.

       Ne vakit Ordu'ya insem muhakkak görürdüm O'nu. Bazen yalnız, bazen boyundan büyük oğluyla.
Ve ne vakit rastlaşsak ''güzel ablam'' der bana. Hiç adımı söylediğini duymadım.

          Bundan dört sene evvel, ramazan ayında, pazarda karşılaşmıştık ilk. Levo henüz küçüktü ve ben evde çok sıkılmıştım. O yıl Ordu'da oturuyorduk ve evimin hemen arka tarafına cumartesi pazarı kuruluyordu. Oğluşu hazırlayıp pazarın kalabalığına karıştım bende.
          Önümden giden kısa boylu kadının krem renk pardesüsü yerleri süpürüyordu. Elleri poşetlerle doluydu ve yürüyüşünden bu poşetlerin ne kadar ağır olduğu anlaşılıyordu.
          Bir kaç esnaf kadına seslendi ''taşıyabileceğin kadar alsana yav bacım''
Hiç aldırmadı. Ne çiselemeye başlayan yağmura, ne de esnafın azarlar tondaki bağırmasına...

           ''Teyzecim! birazını bana verin,  ben taşıyayım'' derken O yüzünü bana çevirdi.
Şaşırdım!
Benden yaşça küçük bir kadın...

            Verdi poşetleri elime. Oğluşun minik elleri, O'nun minik elleriyle buluştu ve evine doğru yürüdük. Ben biraz hızlanınca ''güzel ablam bekle!'' diye seslendi...
Ben yine hızlandım o yine seslendi ''güzel ablam''...

          Üç katlı bir apartmanın önüne geldik. Demir kapıdan içeri girdiğimizde o çoktan kilitlemeye bile gerek duymadığı, bodrum kattaki evinin kapısını açmıştı bile.
          İçerisi, fakirlik!...
          içerisi yokluk!..
          içerisi nem!...
Bilmem ki burda nasıl yaşanırdı? yaşanabilir miydi?

Yaşıyordu işte Sunay. Mecburiyetten yaşıyordu. Eşinden ayrılmış, 6 yaşında ki oğluyla yaşıyordu. Pencereler kaldırıma bakıyordu. Pencereler insanların adımlarını gözlüyordu...

Epeyce oturdum. Oğlu topaç gibi bir çocuk. Öyle güzel bakmış ki...
''iki gün sonra oğlumun doğum günü güzel ablam'' dedi
''Bende sevinsin diye muz aldım''

          Müsade isteyip çıkarken haberi yoktu yarım saat döneceğimden.

Elimde ki doğum günü pastası ve Sunayın yüzündeki gülümseme...

Hiç unutmam.

''Gidiyoruz artık Sunay'' dedim o dondurmasını bitirmek üzereyken...
''Tayin çıktı, ben memlekete, eşim doğuya gidiyor''

Üzüldü, gözleri doldu.

Eğildim ve sarıldık birbirimize. Gitmeden uğrarım sana dedim.

''Beklerim güzel ablam'' dedi

10 yorum:

  1. Yüreği güzel kadın... kaleminden dökülenler de yüreğin kadar güzel newbaharım.. Şu yeryüzünde seni sevmeyecek bir varlığın yaşadığını düşünemiyorum.. Başkaları için düşündüğün tüm iyilikler başına yağsın ...

    YanıtlaSil
  2. "Açılmış yine nevbahar erişmiş gülü gülşen
    Çerağan vakti gelmiş lalezarın didesi ruşen"
    Kelimelerin senin yüreğini anlatıyor gülüm sevgilerimle.Tontini

    YanıtlaSil
  3. Yüreğin öyle güzel ki,
    Bak bir şekilde buluyoruz birbirimizi.
    Ben seni çok seviyorum.
    Bunu iyi biliyorsun zaten.
    Ezgimmm demek en çok sana yakışıyor.
    Ezgin olayım hep...

    YanıtlaSil
  4. ne güzel bir anlatım güzel yürekli arkadaş duygulanarak okudum yazını ne çok sunaylarımız var aslında çevremizde sevgiler..

    YanıtlaSil
  5. Sımsıcak sözcükler yüreğinden süzülüp dökülmüşler...
    Işığın her yanı nasıl da güzel aydınlatıyor...

    Her şey gönlün kadar güzel olsun canım...
    sevgilerimle

    YanıtlaSil
  6. Bazılarının masalarında süs gibi duran muz veya benzerleri, bazılarının erişemiyeceği yiyeceklerdir.
    Bunu gören güzel yürekler de böylesine ezilir.
    Kaleminize, yüreğinize sağlık.
    Sevgi dolu satırları bir çırpıda okudum.
    Sevgiler.

    YanıtlaSil
  7. ooof ya benimde gözlerim doldu...sen ne tatlı bir ablasın yaa.Allah her gittiğin yerde senin karşına senin gibi güzel yürekli insanlar çıkarsın...
    selam ve dualarımla....

    YanıtlaSil
  8. Zalım dünya...
    İçerisi, fakirlik!...
    içerisi yokluk!..
    içerisi nem!...
    19 yıl yaşadım, çektim,yönettim bu filmi..
    Şimdi şükürr..

    YanıtlaSil
  9. Merhaba Güzel Ablam!

    Hep güzel yüreklerle karşılaşan ve güzel yüreklerle dostluk kuran kullarından olmak arzu ve umuduyla

    Allah'a emanet olun ve sağlıcakla kalın.

    YanıtlaSil