Sustuğum kadar var oluyorum, konuştuğum kadar yok!
Kayboluyor susmalarda tüm bildiklerim, ben kayboluyorum...
Varlığım derinlerde susmalara gebe kalıyor.
Konuşacak olsam bir doğum sancısında kelimeler...
Ağlıyor, inliyor.
O yüzden susmak lazım... diyorum.
Var olmak için susmak!
Sancılar acıtıyor canımı, canımızı.
Girdabın içinde gayb oluyor kelimeler..
Girdap dönüyor, ben dönüyorum, kelimeler dönüyor...
Tüm kelimeleri toplayıp, üçe beşe bölüyorum.
Sen al, o alsın, şuna ver...
Bende kalmasın.
Ben susuyorum.
Var olmak için susuyorum.
Çünkü ben konuşursam kaybolurum.
Konuş sen, ben varoluyorum onla.
YanıtlaSilBu arada, sana minik bir ödül var, gel de al bacım:-)
Kelimelerin dans ediyor,sesin sussa da sözlerin varlığı anlatıyor...
YanıtlaSilMerhabalar Newbahar,
YanıtlaSilİnsanın gerçekten bazen öyle bir hali oluyor ki; zaman gibi, susmak herşeye ilaç oluyor. Siz de dizeleriniz de bu durumu öyle güzel dile getirmişiniz ki, kaleminize ve yüreğinize sağlık ve mutluluklar dilerim.
Sen çok şey konuşmuşsun ....Nerede ise hepsini duyuyorum ama burada yazmayayım şimdi çok uzun sürer....
YanıtlaSilBazen susarak da çok şey anlatabiliriz değil mi canım? Sevgilerimle...
YanıtlaSilsusmak..avazın çıktığı kadar haykırmak gibi, ağlamak gibi, susarak, susmak..dua ile
YanıtlaSilBöyle güzel ve anlamlı şiirlere yorum yapmakta zorlanıyorum.yüreğiniz hiç dert görmesin.
YanıtlaSil