.

NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE&HER TÜRK ASKER DOĞAR

19 Ocak 2010 Salı

NEWBAHARCA

     Kesin kararımı vermiştim oysa. Bu sabah çocuklarla evden çıkıp, oğluşla beraber şehre, ordan da diş hastanesine. Dün akşamdan çantamı bile hazırlamıştım. Oğluşun ve benim sağlık karnelerimiz, lazım olması muhtemel ıvır zıvırlar...
Geceden tek dileğim sabah olunca, beni caydıracak, vazgeçirecek bi durum olmamasıydı.
          Sizede olur mu bilmem! Kesin kararınızı vermişsinizdir dışarı çıkmak için, üzerinizi bile giyinmiş tek iş çantanızı alıp, ayakkabilarınızı giymek kalmıştır. Sonra birden bire bütün hevesiniz kaçar. Gitmemek gibi bir isteğe kapılırsınız ve üzerinizi değiştirmek sadece birkaç saniye alır. Hiç çıkmama moduna girmek sadece bir kaç saniye...
           Bugün...
           Ne kadar kararlıydım. Geceden uyku tutmadı bu yüzden. Saat sabaha karşı 4 de ben hala yatağımda dönüp duruyordum. Sık sık araladığım perdededen sabah ki hava durumunu çözmeye çalışıyordum. Yağış olmazsa kesin... bu kez kesin!!
           Ve sabah çalan huysuz saat...
           Hava olabildiğince berbat.
Göz gözü görmüyor sisten, yağmurun ahmaklığı kalmamış, harbi harbi yağıyor bereket...
Oğluşun keyfi yok anlaşılan, uyanamıyor, biraz hasta, biraz burnu tıkalı, biraz uykulu.
Benim gibi...
Ufaklığı hazırlayıp postalıyorum okula. Şehre inmek için ilçeye inecek tek aracıda yani öğrenci servisini kaçırıyorum bilerek.
Napayım bugün gidemem ki!!...
Hem hava kötü, hem oğluş hasta, hem ben uykusuz...
Dişlerimi bir kere daha erteleyip, içimin sıkıntısını atarım umuduyla karalıyorum bu satırları.
Ama napayım?...
Hem tembelim, hem bezgin...
Üstelik havada kötü.
Uykum geliyor yavaştan yavaştan. Gidememenin pişmanlığıyla yeniden uykuya dalmak güç olacak.


          Yine Newbaharın o bildik, tanıdık kararsızlık halleri. Hatta kararsızlıktan öte, aniden vazgeçme problemi...
Bu kaçıncı, bu kaçıncı, kaçıncı...
Tembelliğine randevu mu verdin be kadın!!!


                                                                                                           muhabbetle...

11 yorum:

  1. Evet, bunu hep ben de yaşarım. En kötü huyumuz "ERTELEMEK" Bu huy kötü olduğu kadar, çok kötü bir alışkanlık. Ama ne yapalım ki, genlerimizde var herhalde, atalarımızdan sirayet etmiş. Hem erteliyoruz, hem de ardından büyük bir pişmanlık duyuyoruz. Ama her nedense her seferinde ertelemek için elimizden geldiği kadar da bahaneler üretmekten geri kalmıyoruz. Ne zaman bıçak kemiğe dayanırsa, o zaman mecbur kalıyoruz. Karşılaştığımız sonuçlar da, artık ertelemelerimizin mükafatı oluyor.

    Bu güzel anlatıyı bizimle paylaşan kaleme ve yüreğe teşekkürlerimi sunarım. Ertelemesiz bir yaşam dilerim.

    YanıtlaSil
  2. Gezme programı yaparım ve dayanamayıp kızlarıma söylerim. Dışarı çıkma vakti yaklaştığında aynı tembellikle bin tane bahane yaratmaya çalışırım, küçük kızım pek tepki vermez ama büyük kızım anında surat düşer ve küsme moduna ramak kalır. Kızarım kendime, sanki kendimi hiç tanımıyormuş gibi ne diye çocukları da boşuboşuna niyetlendirdim diye ama iş işten geçmiştir. Baktım da insan insana ne kadar benziyor. Ya da daha doğru bir tabirle, insan aslında kendine benzeyeni seviyor:-)

    YanıtlaSil
  3. Sevgili Newbahar biz bize benzeriz.Arada olur böyle durumlar Bizler yıllarca çalışırken zorunlıyduk saatlere.Şimdi emekli olunca o dakiklikler kalmadı.Selam ve sevgilerimle.
    Arzu55

    YanıtlaSil
  4. Newbaharcığım,ben de aynı duyguyu sık sık yaşarım.Belki havalardır seni böyle etkileyen.Boşver,hiç üzerinde durma!

    Sevgiler!

    YanıtlaSil
  5. Ara ara insana yapışıp kalıyor tembellik ve ne yaparsan yap çıkmıyor taki kendi isteğiyle hadi bana eyvallah diyene dek.

    Canım, dilerim kısa süre içinde senden uzaklaşsın.

    Hayırlı geceler bitanem...
    Sevgiler...

    YanıtlaSil
  6. merhabalar izlediğim bloglarda yorumlarınızı zevkle okuyorum.kararlılık ve karasızlık hepimizde var hele benim gibi doktor fobiniz varsa gitmemek için bahane çok sevgilerimle..

    YanıtlaSil
  7. Hepinize ziyaretinizden dolayı teşekkür ederim.
    Sevmediğim huyum benim. Bazen zaman elvermiyor, bazen mekan ve aslında benim tembelliğim. Üşengeçliğim...Doktor fobisi olmasıda cabası elbet bu halimin.
    Kafiyeli oldu yazdıklarım:)
    Tekrardan teşekkürler ve sevgiler

    YanıtlaSil
  8. aaa sakın üzülmeyin bu duyguları yaşayan sadece siz değilsiniz bunun tek suçlusu bu havalar insanın pskolojisini bozuyor mutsuz ediyor uyku hali oluyor bir çok insanda yalnız degilsiniz sevgidamlalarımı bırakıyorum

    YanıtlaSil
  9. Aslında sizlerin işi zor sevgili bahar,Allah yardımcınız olsun,ama bu tembellik hepimizde var.

    Küçük delikanlıya geçmiş olsun ama dişlerini sakın ihmal etmeyin.

    Sevgiler.
    ****************
    Güzel olduğunu düşündüğüm bir yazı var diğer sayfamda,sadece okumanı isterim.

    http://bellapais-tufan.blogspot.com

    YanıtlaSil
  10. Ziyaretinize ve yazdıklarımıza daha bir anlam katan o güzel yorumlarınıza çok teşekkür ederim.

    YanıtlaSil
  11. Üşenme,erteleme,vazgeçme:P

    YanıtlaSil